Ważna rozmowa Tuska z Zełenskim. Premier Polski miał to usłyszeć, właśnie to ujawniono

Kontrowersje wokół amerykańskiego planu pokojowego

Rok po amerykańskich wyborach przestrzeń medialna została zdominowana przez doniesienia dotyczące ostatecznego kształtu strategii administracji wobec Ukrainy. Choć w styczniu minie dopiero pierwszy rok prezydentury Donalda Trumpa, machina polityczna pracuje na najwyższych obrotach, a na stole lądują propozycje, które dla wielu obserwatorów brzmią jak ultimatum. Tzw. amerykański plan pokojowy, o którym coraz głośniej mówi się w kuluarach, zakłada drastyczne kroki i twarde warunki, wymagające od Kijowa głębokich ustępstw.

W praktyce może to oznaczać utworzenie zdemilitaryzowanej strefy buforowej wzdłuż obecnej linii frontu, co de facto usankcjonowałoby rosyjską okupację blisko 20 proc. terytorium Ukrainy. Kluczowym, a zarazem najbardziej kontrowersyjnym elementem tej układanki, jest kwestia aspiracji Kijowa do struktur euroatlantyckich. Zgodnie z doniesieniami płynącymi z otoczenia Białego Domu warunkiem zawieszenia broni miałoby być odłożenie ukraińskich marzeń o NATO na co najmniej dwie dekady.

To klasyczny przykład realpolitik, w której bezpieczeństwo militarne staje się towarem wymiennym, a suwerenne decyzje narodów schodzą na drugi plan wobec globalnych interesów mocarstw. Dla wielu analityków przypomina to niebezpieczny powrót do polityki stref wpływów, znanej z najzimniejszych okresów XX wieku. Warto zauważyć, że proponowane rozwiązanie zrzuca dużą część odpowiedzialności za utrzymanie pokoju na barki Europy. To żołnierze z krajów Starego Kontynentu, a nie Amerykanie, mieliby potencjalnie strzec owej strefy buforowej. Taki scenariusz budzi uzasadnione obawy o to, czy Waszyngton po roku rządów nowej administracji nie próbuje ostatecznie "umyć rąk” od europejskiego teatru działań, przekierowując swoje zasoby i uwagę w stronę rywalizacji z Chinami na Pacyfiku.

Europa reaguje na amerykański plan pokojowy

Największym koszmarem europejskich stolic, na czele z Warszawą, Paryżem i Berlinem, jest powtórka z historii, w której o losach regionu decydują mocarstwa bez udziału zainteresowanych państw. Współpraca na linii USA-Rosja przy tworzeniu ram planu pokojowego rodzi naturalne podejrzenia o transakcyjny charakter porozumienia. Władimir Putin, widząc determinację Trumpa do szybkiego zamknięcia tematu wojny w pierwszym etapie swojej kadencji, licytuje wysoko, żądając nie tylko zdobyczy terytorialnych, ale przede wszystkim politycznej wasalizacji Ukrainy i osłabienia wschodniej flanki NATO.

Reakcja Europy na te doniesienia jest mieszaniną niedowierzania i mobilizacji. Liderzy państw unijnych zdają sobie sprawę, że powrót do współpracy z Rosją jest niemożliwy, a narzucony pokój może okazać się jedynie przerwą operacyjną dla armii rosyjskiej przed kolejnym uderzeniem. W mediach zachodnich coraz częściej pojawia się krytyka postawy wyczekującej, Europa, która przez dekady polegała na amerykańskim parasolu ochronnym, staje przed koniecznością samodzielnego zdefiniowania swojej architektury bezpieczeństwa.

Brak decyzyjności w tym momencie może skutkować marginalizacją Unii Europejskiej do roli płatnika odbudowy Ukrainy, bez realnego wpływu na warunki polityczne. Nie można pominąć aspektu psychologicznego. Wizja "handlu” Ukrainą wywołuje w naszej części Europy fatalne skojarzenia. Każda sugestia, że o granicach i sojuszach decyduje się w Waszyngtonie i Moskwie, pomijając Kijów i Brukselę, podważa zaufanie do sojuszniczej wiarygodności. To właśnie dlatego w ostatnich dniach obserwujemy gorączkową aktywność dyplomatyczną, której celem jest wypracowanie wspólnego, europejskiego stanowiska, zanim fakty zostaną dokonane za oceanem.

Zobacz też: Polacy zabrali głos ws. Tuska, najnowszy sondaż mówi wiele. Premier ma wielki problem

Wołodymyr Zełenski dzwoni do Donalda Tuska

W sobotę prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski odbył rozmowę telefoniczną z premierem Polski Donaldem Tuskiem, poświęconą bieżącej sytuacji dyplomatycznej wokół konfliktu na Ukrainie. Tematem rozmowy były zarówno konsultacje Kijowa ze Stanami Zjednoczonymi, jak i koordynacja działań z europejskimi partnerami. Ukraiński prezydent podkreślił, że kluczowe jest aktywne zaangażowanie Europy w proces wypracowywania rozwiązań pokojowych, a nie jedynie obserwowanie sytuacji.

Rozmawiałem z premierem Polski Donaldem Tuskiem. Przekazałem szczegóły naszej pracy dyplomatycznej ze Stanami Zjednoczonymi i Europą. Dla nas ważne jest, aby wszyscy partnerzy, którzy są z nami od początku tej wojny, byli na bieżąco informowani o sytuacji. Koordynujemy działania, aby Europa była włączona w ten proces – napisał Zełenski na portalach społecznościowych.

Rozmowa z premierem Tuskiem miała również podkreślić rolę Polski jako jednego z filarów wsparcia dla Ukrainy. Zełenski wyraził wdzięczność zarówno wobec polskiego rządu, jak i całego społeczeństwa: 

Dziękuję panu premierowi oraz całemu narodowi polskiemu za wsparcie. Wiemy, że zawsze możemy liczyć na Polskę i bardzo to cenimy.

Premier Donald Tusk w swoim wpisie zaznaczył, że przedstawione przez prezydenta Zełenskiego stanowisko dotyczące amerykańskiego planu zakończenia wojny wymaga konsultacji z polskim rządem. Podkreślił jednocześnie, że Rosja nie może dyktować warunków ani Ukrainie, ani Europie.

Przed chwilą Wołodymyr Zełenski w rozmowie telefonicznej przedstawił swoje stanowisko wobec amerykańskiej propozycji pokojowej. Wymaga ona wspólnej pracy. Rosja nie może narzucić Ukrainie i Europie swoich warunków. Wszystko, co dotyczy Polski, musi być uzgodnione z polskim rządem - czytamy.