Jan Paweł II w ostatnich chwilach przeżył dramat. Wierni nie mieli pojęcia

Papież Franciszek jest poważnie chory

W ostatnich dniach oczy wiernych z całego świata zwrócone są w kierunku Watykanu, skąd napływają wieści o poważnej chorobie papieża Franciszka. 88-latek toczy trudną walkę z obustronnym zapaleniem płuc. Choć jego stan zdaje się powoli wracać do normy, nie cichną doniesienia, że Gwardia Szwajcarska przygotowuje się do konklawe. Eksperci spekulują o możliwym przejściu Franciszka na emeryturę.

Nie jest tajemnicą, że na początku swojego pontyfikatu obecny papież podpisał tajny dokument, który ma zostać odpieczętowany w momencie, gdy on nie będzie już zdolny do stania na czele Kościoła. Franciszek, tak jak jego poprzednik, chce w ten sposób uniknąć podzielenia losu Jana Pawła II, który umierał na oczach wiernych.

Watykan "przygotowuje się na różne scenariusze". Ekspert ujawnił, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami Czytaj dalej

Jan Paweł II miał poważne problemy zdrowotne

Początkiem dramatycznej walki Jana Pawła II o zdrowie był zamach z 1981 roku. Długa operacja przeprowadzona przez grupę doświadczonych chirurgów uratowała mu życie, ale nie zapobiegła licznym dolegliwościom bólowym, które dawały o sobie znać w późniejszych latach. To jednak nie był koniec jego problemów.

Jan Paweł II od 1992 roku cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. W roku, w którym usłyszał diagnozę, przeszedł także operację usunięcia woreczka żółciowego i nowotworu jelita grubego. W 1993 roku podczas audiencji doznał zwichnięcia ramienia i pęknięcia kości ramieniowej, a w 1994 roku — złamania szyjki kości prawego uda. Kilka lat później wykryto u niego artretyzm, który zmusił go do poruszania się na ruchomej platformie. W międzyczasie rozbił głowę, upadając w apartamencie w siedzibie nuncjatury w Warszawie.

ZOBACZ TAKŻE: Jarosław Kaczyński pilnie trafił do szpitala. Dziennikarze ujawnili szczegóły

Na co zmarł Jan Paweł II?

We wrześniu 2003 roku podczas podróży do Słowacji stan Jana Pawła II był już naprawdę poważny. Papież nie mógł sam zrobić kroku i miał wyraźne problemy z oddychaniem. Z miesiąca na miesiąc sytuacja stawała się coraz bardziej alarmująca. W lutym 2005 roku, na skutek ostrej niewydolności oddechowej, lekarze musieli założyć mu tracheotomię. Konieczne okazało się także wprowadzenie odżywiania za pomocą sondy.

Kilka tygodni później Jan Paweł II doznał wstrząsu septycznego połączonego z zapaścią sercowo-naczyniową, których bezpośrednią przyczyną była infekcja dróg moczowych, po której doszło do niewydolności nerek.

Konsekwencją niewydolności nerek jest zaburzenie procesu regulacji objętości krwi krążącej w organizmie. Nadmiar krążącej krwi, do którego najprawdopodobniej doszło u papieża, upośledza układ krążenia i wymaga od niego dodatkowej pracy przy pompowaniu krwi. To dodatkowo silne obciążenie dla człowieka, który ma serce osłabione chorobą Parkinsona — tłumaczył po śmierci papieża kardiolog, doktor Stefan Karczmarewicz z Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego.

2 kwietnia, w 9666 dniu pontyfikatu, o godz. 7:30 Jan Paweł II zaczął tracić przytomność, a o 19:00 wszedł w stan śpiączki. O 21:37 osobisty papieski lekarz Renato Buzzonetti potwierdził jego śmierć.

ZOBACZ TAKŻE: Watykan "przygotowuje się na różne scenariusze". Ekspert ujawnił, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami