Pracowała w kurii. Ujawniła, co robili księża

Siostry opowiadają o życiu w zakonie i pracy w kurii

Na portalu Wirtualna Polska pojawiła się rozmowa z autorem książki "Pastwisko. Jak przeszłość, strach i bezwład rządzą polskim Kościołem". Ignacy Dudkiewicz opisał m.in. historie sióstr zakonnych, które opowiedziały wiele wstrząsających faktów z życia i pracy w kurii. Jak podkreśla autor, nie wszystkie zakonnice były skore do rozmowy z nim.

Chciałem porozmawiać z kilkoma znaczącymi siostrami w Polsce, m.in. z s. Jolantą Olech, która przez lata była przełożoną żeńskiej konsulaty, czyli zgromadzenia przełożonych zakonów żeńskich. Odmówiła mi, chociaż jest publiczną postacią i wielokrotnie zabierała głos - zdradza Dudkiewicz. - Były też siostry, które zgadzały się porozmawiać, a potem kontakt się urywał. Albo dostawałem wiadomości: "Niech pan zrozumie, nie mogę", "Szkoda czasu, to i tak nie ma sensu". Domyślam się, co się za tym kryje - mówi w rozmowie z dziennikarką WP.

Autor podkreślił, że żadna z sióstr, z którymi udało mu się porozmawiać, nie doświadczyła skrajnej formy przemocy.

Mówią o "małych rzeczach". Problem w tym, że to właśnie one budują często atmosferę opresji, przemocy i braku wolności - mówi autor książki.

"Brak jakiejkolwiek prywatności"

Ignacy Dudkiewicz zaznacza, że życie zakonne wiąże się z ograniczoną prywatnością.

Zasady niektórych zgromadzeń wymagają też, żeby - przynajmniej w teorii - za każdym razem tłumaczyć się z tego, dokąd się idzie i kiedy się wróci. Brak jakiejkolwiek prywatności - mówi autor książki.

Zdradził, że rozmawiał ze starszą kobietą, która opowiedziała mu, że nie może sama iść na basen , mimo iż bardzo lubi aktywność fizyczną i tę formę spędzania czasu wolnego. Potrzebuje zaświadczenia od lekarza, że to z powodów medycznych.

Siostra przełożona nie pozwoli jej wyjść bez habitu z klasztoru, musi go zdejmować dopiero w szatni, co nie jest wygodne ani łatwe. Wytłumaczenie? Ktoś może się zgorszyć. Ale czym? - pyta autor.

ZOBACZ: Ile włożyć do koperty na Pierwszą Komunię? Trzeba wziąć pod uwagę ważną rzecz

Ignacy Dudkiewicz zdradził także, że od jednej ze swoich rozmówczyń usłyszał zdanie: "Kiedy masz 19 lat i wstępujesz do zakonu, nie marzysz o życiu, w którym niczego ci nie wolno".

Chcesz w wolności realizować powołanie, a dostajesz świat, w którym jesteś permanentnie kontrolowana. Oczywiście siostry powtarzają, że wszystko zależy od przełożonej. Ale to, jaka będzie, to ruletka - mówi Dudkiewicz.

Pracowała w kurii. Mówi o seksizmie

Autor książki "Pastwisko. Jak przeszłość, strach i bezwład rządzą polskim Kościołem " opowiedział także o relacji pomiędzy księżmi a siostrami.

Siostry często są też nieszanowane. Ona posługuje na plebanii, prowadzi dom, a księża rzucają skarpetki na podłogę. Symbolicznie dają do zrozumienia, gdzie jest jej miejsce - mówi.

Jedna z sióstr, która odeszła z zakonu, opowiedziała autorowi książki jak ona i inne nazaretanki posługiwały w parafii, przygotowując m.in. śniadania dla duchownych.

Nigdy żadnemu z nich nie przyszło do głowy, żeby zaprosić je do stołu. Przygotowywały też posiłki na przykład na odpuście parafialnym, gdy przyjeżdżali księża z okolicy. A one robiły tam za kelnerki - dorosłe kobiety, którym nikt za to nie płaci, robią to niezgodnie z wyborem życiowym, tylko w ramach przymusu instytucjonalnego. Do tego słyszą obrzydliwe teksty, jak wyglądają w habicie, ocierają się o nie księża i komentują tę sytuację.

ZOBACZ: Kontrowersje wokół testamentu Jana Pawła II. Miał jedną prośbę

Inna z rozmówczyń zdradziła autorowi książki, że "poziom seksizmu i lepkości atmosfery" był nie do zniesienia, a ona sama czuła się prawie osaczana przez księży.

Coś rzucą niby żartem, przelotnie dotkną. To po prostu molestowanie seksualne - mówi Ignacy Dudkiewicz.

Źródło: Wirtualna Polska