Zacznie się 1 stycznia o 12:00. Szef Gabinetu potwierdził decyzję Karola Nawrockiego
Nowy rok przyniesie gest, który nada znanym symbolom zupełnie nowy wymiar. To, co dotąd było stałym elementem stołecznego pejzażu, wkrótce zacznie żyć własnym rytmem i wyruszy w drogę po kraju. Inicjatywa, zapowiedziana u progu 2026 roku, ma połączyć centrum państwa z lokalnymi wspólnotami w niecodzienny, symboliczny sposób.
Ceremoniał przekazywania flagi. Cotygodniowy rytuał z nowym znaczeniem
Od stycznia zmiana flagi nad Pałacem Prezydenckim przestanie być wyłącznie techniczną procedurą. Każda sobota przyniesie uroczysty moment, w którym sztandar po tygodniowej obecności na maszcie rozpocznie kolejny etap swojej historii. Po ceremonialnym opuszczeniu i złożeniu z należnym szacunkiem flaga nie trafi do magazynu – zostanie przygotowana do drogi w głąb kraju.
Zgodnie z zapowiedziami, każdorazowo ma ona trafiać do innej wspólnoty lokalnej: gminy, miasta, powiatu lub instytucji społecznej. Wybór odbiorców ma uwzględniać różne kryteria, takie jak ważne rocznice, lokalne osiągnięcia, wydarzenia historyczne czy szczególne doświadczenia danej społeczności. Dzięki temu sztandar, dotąd kojarzony głównie z centralnymi uroczystościami państwowymi, stanie się elementem lokalnej tożsamości i pamięci.
Dla miejsc, które otrzymają flagę, będzie to wyróżnienie o wyjątkowym charakterze. Symbol państwowy, obecny wcześniej w jednym z najważniejszych punktów kraju, zyska status pamiątki łączącej lokalną codzienność z ogólnonarodową wspólnotą.

Symbolika inicjatywy. Flaga bliżej obywateli
Nowy zwyczaj ma wyraźny wymiar symboliczny. Przeniesienie flagi z przestrzeni władzy centralnej do lokalnych społeczności nadaje jej bardziej osobisty charakter. Znak państwa przestaje być anonimowym elementem architektury – zaczyna „opowiadać historię”, związaną z konkretnym miejscem i ludźmi.
Cotygodniowy rytuał ma wzmacniać poczucie, że instytucje państwowe pozostają w bezpośredniej relacji z obywatelami, a symbole narodowe należą do wszystkich. To także czytelny sygnał, że patriotyzm nie ogranicza się do wielkich ceremonii w stolicy, lecz może być obecny w szkołach, domach kultury czy podczas lokalnych uroczystości.
Wędrująca flaga może pełnić również funkcję edukacyjną – stać się pretekstem do rozmów o historii, wartościach i współczesnym znaczeniu wspólnoty narodowej, szczególnie w mniejszych miejscowościach, rzadziej będących w centrum uwagi państwowych inicjatyw.
Organizacja i przyszłość tradycji. Otwarte pytania
Wprowadzenie nowego obyczaju rodzi także wyzwania praktyczne. Kluczowe będzie ustalenie jasnych i przejrzystych zasad wyboru kolejnych odbiorców, tak aby inicjatywa była postrzegana jako ponadpolityczna i reprezentatywna dla całego kraju. Równie istotne jest określenie sposobu przechowywania i prezentowania flag po jej przekazaniu.
Pojawiają się pytania, czy sztandar powinien być eksponowany w urzędach, muzeach lub izbach pamięci, czy też wykorzystywany podczas lokalnych wydarzeń, a następnie zabezpieczany jako szczególna pamiątka. Pomocne mogłoby być dołączanie do każdej flagi certyfikatu lub dokumentu potwierdzającego jej pochodzenie i czas ekspozycji nad Pałacem Prezydenckim.
O tym, czy nowa tradycja na stałe wpisze się w pejzaż życia publicznego, zdecyduje jej konsekwentna realizacja i akceptacja społeczna. Jeśli inicjatywa przetrwa próbę czasu, może stać się trwałym elementem nowoczesnego ceremoniału państwowego, łączącego symbolikę z realnym doświadczeniem wspólnoty.
