Koniec długów wraz z rokiem 2025? Sprawdź, czy twoje zobowiązanie się przedawni

Dwa podstawowe terminy i kluczowa granica czasowa

Zasady przedawnienia w polskim prawie cywilnym opierają się na dwóch głównych okresach. Większość zobowiązań majątkowych, takich jak pożyczki czy kredyty konsumenckie, przedawnia się po sześciu latach. Krótszy, trzyletni termin dotyczy natomiast świadczeń okresowych, do których zaliczają się m.in. zaległe opłaty za prąd, gaz, wodę, czynsz, abonament RTV czy raty leasingowe. Właśnie ten okres ma dziś szczególne znaczenie.

Wszystkie należności, które stały się wymagalne w dowolnym miesiącu 2022 roku i nie zostały spłacone, ulegną przedawnieniu z końcem 2025 roku, czyli 31 grudnia. Po tej dacie wierzyciel nie będzie mógł skutecznie dochodzić ich zapłaty przed sądem ani za pośrednictwem komornika. Przykładowo rata kredytu przypadająca na marzec 2022 roku, jeśli nie została uregulowana, po tej dacie może zostać uznana za przedawnioną.

Działania, które przerywają bieg przedawnienia

Przedawnienie nie następuje automatycznie. Aby z niego skorzystać, dłużnik musi samodzielnie powołać się na ten fakt w kontakcie z wierzycielem, sądem lub komornikiem. Brak takiej reakcji może sprawić, że roszczenie nadal będzie skutecznie egzekwowane.

Co więcej, istnieją czynności, które powodują przerwanie biegu przedawnienia i sprawiają, że termin zaczyna liczyć się od nowa. Najczęściej dzieje się tak w przypadku uznania długu przez dłużnika. Może to być podpisanie ugody, złożenie pisemnego oświadczenia, a nawet wpłata niewielkiej części należności. Równie istotne są działania podejmowane przez wierzyciela, takie jak złożenie pozwu do sądu czy wszczęcie egzekucji komorniczej. Warto przy tym pamiętać, że zwykłe monity, listy czy telefony przypominające o długu nie przerywają przedawnienia, choć często mają na celu sprowokowanie dłużnika do reakcji, która już taki skutek wywoła.

Zobowiązania wyłączone spod przedawnienia

Nie wszystkie długi podlegają przedawnieniu. Istnieje grupa zobowiązań, wobec których upływ czasu nie pozbawia wierzyciela prawa do dochodzenia należności. Dotyczy to przede wszystkim długów publicznoprawnych, czyli zobowiązań wobec państwa. Zaległe podatki, składki na ZUS, opłaty skarbowe czy mandaty mogą być egzekwowane bez względu na to, ile czasu minęło od ich powstania.

Podobnie jest w przypadku roszczeń dotyczących ochrony dóbr osobistych, odszkodowań za doznaną krzywdę czy spraw związanych z prawem własności, takich jak zniesienie współwłasności. Szczególną kategorię stanowią alimenty. Choć poszczególne, niezapłacone raty alimentacyjne mogą przedawnić się po trzech latach, sam obowiązek alimentacyjny pozostaje w mocy i nie wygasa wraz z upływem czasu.