Nie żyje Andrzej Bilik, słynny dziennikarz TVP i Polskiego Radia
Media obiegła informacja o śmierci Andrzeja Bilika. 84-latek był dziennikarzem Polskiego Radia oraz Telewizji Polskiej w czasach PRL-u. O śmierci mężczyzny poinformowała jego małżonka, Antonina Bilik. Dziennikarz był również dyplomatą, ambasadorem RP w Algierii oraz autorem wielu książek.
W wieku 84 lat zmarł Andrzej Bilik
Andrzej Bilik zmarł 30 kwietnia o godz. 4.41 rano. Śmierć dziennikarza, jego żona ujawniła 8 maja. - Andrzej Bilik lat 84, dziennikarz, dyplomata, pisarz, wyjątkowy człowiek, mój Mąż, moja bratnia dusza, najlepszy przyjaciel, który zawsze stał murem za mną. Byliśmy razem 55 lat, na dobre i na złe. Nikogo takiego w moim życiu już nie będzie - napisała na Facebooku Antonina Bilik.
Popularny "klawisz" złożył obietnicę zmarłemu Kamilkowi, wpis poruszył Polaków. "Przypilnujemy go"Życiorys Andrzeja Bilika
Andrzej Bilik urodził się w Sosnowcu. W 1961 r. ukończył Wydział Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Pierwsza lata w zawodzie spędził jako dziennikarz w Polskim Radiu. Następnie był attaché prasowo-kulturalnym Ambasady Polskiej w Algierze. Po dołączeniu do Telewizji Polskiej był stałym korespondentem w Brukseli (1973-1979) i Paryżu 1981–1986). W kolejnych latach pełnił funkcję dyrektora Redakcji Programów Informacyjnych (1987–1989) oraz dyrektora generalnego programów informacyjnych (1988–1990). Był także wiceprzewodniczącym Rady Interwizji (1987–1989).
Został laureatem nagrody Złoty Ekran 1988 za cykl programów telewizyjnych "Polityka, politycy". Po upadku PRL został redaktorem naczelnym "Kuriera Polonijnego" (1992–1994). Pracował też w "Gazecie Prawnej". Zasłynął z uczestnictwa w obradach Okrągłego Stołu, gdzie reprezentował stronę partyjno-rządową przy tzw. podstoliku ds. masowego przekazu.
Był laureatem I Nagrody Przewodniczącego Komitetu do spraw Radia i Telewizji (1984). Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, oraz Złotą Odznaką Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL.
Współpraca dziennikarza z SB
Jak wynika z materiałów zgromadzonych w Instytucie Pamięci Narodowej w latach 1972–1980 był kontaktem operacyjnym Służby Bezpieczeństwa PRL o pseudonimach "AB” oraz "Bod". Zebrana dokumentacja dotycząca jego osoby liczy 5 tomów. W 1984 Stefan Kisielewski umieścił go na tzw. Liście Kisiela, opublikowanej przez Tygodnik Powszechny. Obejmowała ona dziennikarzy PRL dyspozycyjnych wobec władz w okresie stanu wojennego.
Źródło: se.pl
