Kampania bez historii i emocjonujący finisz. Trzy największe zaskoczenia tych wyborów

Bezkonkurencyjny Trzaskowski

Nikt chyba nie miał wątpliwości, że Rafał Trzaskowski po raz kolejny zostanie prezydentem Warszawy. Jednak kwestia tego, czy wygra już w I turze, wydawała się nierozstrzygnięta. Wielu ekspertów zakładało, że startująca z Lewicy Magdalena Biejat może urwać sporo głosów kandydatowi KO i tym samym zapewnić drugą turę Tobiaszowi Bocheńskiemu, uchodzącemu za wielką nadzieję prawicy.

Tajemnicą poliszynela było bowiem to, że Jarosław Kaczyński poważnie rozważa wystawienie kandydatury Bocheńskiego w najbliższych wyborach prezydenckich. Start w Warszawie miał być swoistym testem i poligonem doświadczalnym dla młodego polityka prawicy. Finalnie może okazać się jednak dla niego gwoździem do politycznej trumny. Bocheński nie był w stanie zbliżyć się nawet do wyniku, który pięć lat temu uzyskał w Warszawie Patryk Jaki. A to z pewnością sprawiło, że jego notowania w oczach prezesa PiS znacząco spadły.

W odwrotnej sytuacji znalazł się za to Rafał Trzaskowski. Wiadomo, że jego największą ambicją jest objęcie urzędu prezydenta Polski. W ostatnim czasie pojawiły się jednak rozmaite spekulacje odnośnie jego kandydatury. Trzecia Droga chciałaby, aby koalicja rządząca wystawiły jednego kandydata w postaci Szymona Hołowni. W kulisach krążą też plotki, że start w wyborach prezydenckich rozważa Donald Tusk, dla którego stanowiłoby to zwieńczenie politycznej kariery.

Prawdopodobnie tak się jednak nie stanie. Świetny wynik w Warszawie i zwycięstwo w I turze otworzą dla Rafała Trzaskowskiego polityczną autostradę do wyborów prezydencki i ciężko będzie to komukolwiek zakwestionować jego pozycję.

Tusk zmniejsza dystans do Kaczyńskiego

—  Dziewiąte nasze zwycięstwo. Zwycięstwo, które powinno dla nas być przede wszystkim zachętą do pracy — powiedział prezes PiS po ogłoszeniu wstępnych wyników. Jarosław Kaczyński przywołał też słynną maksymę Marka Twaina: "wiadomość o mojej śmierci jest cokolwiek przedwczesna”.

Trudno się dziwić jego optymizmowi, w końcu PiS prawdopodobnie utrzymało żółtą koszulkę lidera. To z pewnością doda wiatru w żagle całej Zjednoczonej Prawicy, a Jarosław Kaczyński będzie mógł forsować narrację o swoistym wotum nieufności wobec rządu Donalda Tuska.

Nie da się jednak nie zauważyć, że KO konsekwentnie zmniejsza dystans do PiS-u. Jeszcze niedawno wydawało się, że partia Donalda Tuska nie ma szansy na samodzielne przegonienie swojego rywala. Dziś ta polityczna „mijanka” jest na wyciągnięcie ręki. A to aktualna koalicja rządząca będzie rozdawała karty w najbliższych miesiącach.

Informacje o kolejny aferach poprzedniego rządu, prokuratorskie zarzuty dla polityków PiS i raporty sejmowych komisji śledczych mogą spowodować, że wybory do parlamentu europejskiego będą dla KO przełomowe.

Dramat Lewicy

Coraz gorzej wygląda za to sytuacja Lewicy. Przegrana z Konfederacją i balansowanie na granicy progu wyborczego może okazać się dla partii Włodzimierza Czarzastego zabójcze. Już teraz pozycja polityków Lewicy w rządzie Donalda Tuska nie jest najmocniejsza. Jeśli dojdzie w najbliższym czasie do rekonstrukcji rządu (a na to się zapowiada), to Czarzasty i jego partyjnie kompani nie będę mieli mocnej pozycji negocjacyjnej, co w konsekwencji może doprowadzić do tego, że nie uda im się przeforsować ich sztandarowych projektów ustaw, dotyczących chociażby aborcji.

Niezachwiana pozostanie za to pozycja Szymona Hołowni. To nie jest z kolei najlepsza wiadomość dla Donalda Tuska, który najchętniej dogadywałbym się tylko z Władysławem Kosiniakiem-Kamyszem, a Polskę 2050 zredukował do roli politycznej przystawki.