Nie żyje Lucjan Kaszycki
Tragiczną informację o śmierci Lucjana Kaszyckiego przekazał Paweł Brodowski, redaktor naczelny „Jazz Forum”. Ze wpisu opublikowanego w mediach społecznościowych wynika, że przyczyną zgonu artysty był atak serca . Fani pogrążyli się w żałobie.
Nie żyje Lucjan Kaszycki
- Wielki artysta, zasłużony pedagog, kochany nauczyciel, wspaniały człowiek. Zmarł 5 maja o 2:00 w nocy na serce. Miał 88 lat. Polska muzyka poniosła olbrzymią stratę. Żegnaj profesorze! - napisał Paweł Brodowski w internetowym wydaniu magazynu „Jazz Forum”.
Lucjan Kaszycki był kompozytorem muzyki symfonicznej, rozrywkowej i elektronicznej, a także aranżerem, publicystą muzycznym, pedagogiem oraz profesorem sztuk muzycznych. Paweł Brodowski we wspomnieniu o artyście wspomniał, że zmarły był szefem artystycznym pierwszych Warsztatów Jazzowych w Chodzieży.
Przyjaciele wspominają go jako osobę niezwykle ujmującą i lubianą. Muzyk przyszedł na świat 27 września 1932 roku w Krakowie. Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w klasie fortepianu. W latach późniejszych studiował kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. Dyplom obronił w 1957 roku.
Zawodowo był związany z Teatrem Starym oraz warszawskimi teatrami: Studiem, Powszechnym, Rozmaitości, STS i Operetką. Skomponował ścieżkę muzyczną do ponad 150 przedstawień . Jego utwory Polacy słyszeli także w filmach „Pożegnania”, „Wspólny pokój”, „Rozstania” oraz „Jak być kochaną”.
Lucjan Kaszycki stworzył kultowe hity najbardziej rozpoznawalnych gwiazd polskiej sceny muzycznej . Współpracował ze Sławą Przybylską, Piotrem Szczepanikiem, Ewą Demarczyk, Joanną Rawik oraz Ireną Santor.
Przez niemal całe życie zajmował się pracą pedagogiczną, wykładał kompozycję w PWSM w Krakowie oraz zainicjował prekursorskie seminarium muzyki jazzowej. Jego wychowankami byli między innymi: Jan Jarczyk, Janusz Stefański, Ryszard Szeremeta, Andrzej Zarycki oraz Andrzej Zieliński.
Na przełomie lat 60. i 70. pełnił funkcję prezesa Oddziału Krakowskiego Polskiej Federacji Jazzowej, zasiadał w Radzie Zarządu Głównego PSJ w Warszawie. Był szefem kadry pedagogicznej pierwszych Warsztatów Jazzowych w Chodzieży oraz w Mąchocicach nieopodal Kielc.
Od 1974 roku mieszkał w Warszawie. Pracował jako kierownik Redakcji Muzycznej Programu Trzeciego Polskiego Radia oraz jako profesor w Akademii Muzycznej. W 1992 roku założył pierwszą w Polsce szkołę zawodową muzyki rozrywkowej. Wielokrotnie był jurorem imprez muzycznych.
