Niewiarygodne, ile zarabiają uczestnicy "Chłopaków do wzięcia". Spore zaskoczenie
Program "Chłopaki do wzięcia" od lat cieszy się niesłabnącą popularnością wśród widzów Polsat Play. Ten unikalny format dokumentalny przedstawia życie kawalerów z polskiej prowincji, ukazując ich codzienne zmagania, marzenia i poszukiwania miłości. Twórca programu, Jerzy Morawski, w licznych wywiadach dzielił się kulisami produkcji oraz filozofią stojącą za jej realizacją. Wiadomo, ile zarabiają słynni kawalerowie.
Autentyczność jako klucz do sukcesu "Chłopaków do wzięcia"
Jednym z głównych założeń "Chłopaków do wzięcia" jest ukazanie prawdziwego życia na wsi, bez upiększeń i scenariuszy. Jerzy Morawski podkreśla, że bohaterowie programu nie przechodzą żadnej charakteryzacji, a ich historie są przedstawiane w sposób naturalny i szczery.
Ta autentyczność odróżnia "Chłopaków do wzięcia" od innych programów telewizyjnych, które często prezentują wyidealizowany obraz rzeczywistości. Morawski odpiera zarzuty o żerowanie na biednych ludziach, podkreślając, że celem programu jest ukazanie, że każdy ma prawo do marzeń, niezależnie od swojej sytuacji życiowej.
Tyle zarabiają uczestnicy "Chłopaków do wzięcia"
Wielu widzów zastanawia się, czy uczestnicy programu Polsat Play otrzymują wynagrodzenie za udział. Jerzy Morawski w rozmowie z Party.pl w 2018 roku ujawnił, że formalnych honorariów nie ma. Twórcy starają się utrzymać autentyczność programu, a wprowadzenie wynagrodzeń mogłoby skłonić bohaterów do zmyślania i naginania rzeczywistości.
W dokumencie nigdy nie powinno być gaży dla uczestników. Istnieje wtedy podejrzenie, że bohaterowie, zamiast szczerze opowiadać o sobie, będą zmyślać i naginać rzeczywistość - tłumaczył Morawski.
Jak ujawnił portal NaTemat.pl, uczestnicy otrzymują pewne wsparcie finansowe. Według ustaleń z 2018 roku, bohaterowie "Chłopaków do wzięcia" otrzymywali 500 złotych za każdy nagrany odcinek. Morawski wyjaśniał, że choć nie ma budżetu na honoraria, ekipa stara się pomagać uczestnikom w trudnej sytuacji życiowej.
Przyjeżdżamy i widzimy, że nie mają co jeść, że nie mają pracy, dlatego dajemy pieniądze, aby im trochę pomóc. Ale tak naprawdę nie ma budżetu na honoraria dla uczestników, to nie jest telenowela i napisane role. To jest życie - zdradził.
Uczestnicy mogą liczyć na wsparcie pozafinansowe
Oprócz wsparcia finansowego, produkcja programu angażuje się w pomoc uczestnikom w innych aspektach życia. Przykładem jest Krzysztof "Bandziorek" Dzierżanowski, który dzięki wsparciu ekipy mógł podjąć leczenie dentystyczne. Niestety, mimo początkowej pomocy, nie kontynuował on regularnych wizyt u dentysty. Twórcy doskonale wiedzą, że płacenie uczestnikom za udział w programie mogłoby się źle skończyć, dlatego stawiają na doraźną pomoc.
Mają problemy, bo inaczej nie byliby w tym programie. Są to chłopacy, którzy szukają dziewczyn, żon, ale nie mogą ich znaleźć. Bo mają kłopoty z alkoholem albo nie mają pracy, domu, samochodu. [...] Chcemy pokazać, że oni też mają prawo do marzeń. Ułomny czy mniej zamożny, takim ludziom też się przecież szczęście należy - zaznaczył w rozmowie z Party.pl.
Kontrowersje i krytyka
Program nie jest wolny od krytyki. Niektórzy zarzucają twórcom ośmieszanie uczestników i wykorzystywanie ich trudnej sytuacji życiowej dla celów rozrywkowych. Jerzy Morawski stanowczo odpiera te zarzuty, podkreślając, że celem programu jest ukazanie, że każdy, niezależnie od problemów, ma prawo do szczęścia i miłości. Dobór uczestników opiera się na ich autentyczności i chęci dzielenia się swoimi doświadczeniami przed kamerą.
"Chłopaki do wzięcia" to program, który dzięki swojej autentyczności i szczerości zyskał szerokie grono wiernych widzów. Ukazując prawdziwe życie na polskiej wsi, z jego blaskami i cieniami, przypomina, że każdy ma prawo do marzeń i poszukiwania miłości, niezależnie od życiowych trudności. Twórcy programu, na czele z Jerzym Morawskim, starają się nie tylko dokumentować historie swoich bohaterów, ale także realnie wpływać na poprawę jakości ich życia, oferując wsparcie tam, gdzie jest to najbardziej potrzebne.
