Nie żyje słynna aktorka. Zmarła po krótkiej chorobie
Smutne wieści o śmierci wybitnej brytyjskiej artystki i działaczki politycznej przekazał jej wieloletni agent, Lionel Larner. - Zmarła jedna z największych aktorek na świecie, zmarła też jedna z moich najlepszych przyjaciółek - przekazał menadżer, dodając, że gwiazda odeszła w czwartek rano w swoim domu w Blackheath w Londynie, w otoczenia rodziny.
Glenda Jackson należy do największych gwiazd w historii brytyjskiego filmu
Glenda Jackson urodziła się 9 maja 1936 roku w Birkenhead. Poza karierą aktorską, w której trakcie otrzymała dwa Oscary, oraz nagrodę Tony i Emmy, Glenda Jackson realizowała się także w polityce i przez 23 lata reprezentowała swoją londyńską dzielnicę jako członek Izby Gmin Parlamentu.
Aktorka po raz pierwszy zabłysła na scenie w 1964 roku w Royal Shakespeare Company, kiedy zagrała Charlotte Corday w produkcji Petera Brooka "Marat/Sade", której akcja toczy się w szpitalu psychiatrycznym. Swoją rolę Glenda Jackson powtórzyła w filmie z 1967 roku.
Wielokrotnie nagradzana aktorka zdobyła m.in. dwa Oscary, oraz nagrodę Tony i Emmy
Największe sukcesy aktorka odniosła za sprawą ról w adaptacji powieści DH Lawrence'a "Zakochane kobiety" Kena Russella z 1969 roku oraz w komedii romantycznej "A Touch of Class" z George'em Segalem. Za oba filmy została nagrodzona Oscarami. Glenda Jackson pojawiła się także w serialu BBC jako królowa Elżbieta I, za którą to rolę otrzymała dwie nagrody Emmy.
Pod koniec swojej kariery aktorka zagrała w "Elizabeth is Missing", filmie telewizyjnym o kobiecie zmagającej się z demencją, za który zdobyła nagrodę Tony w 2018 roku.
Glenda Jackson przez 23 lata spełniała się w roli polityk
Glenda Jackson próbowała swoich sił również w polityce. Aktorka od zawsze sympatyzowała z brytyjską Partią Pracy i z jej ramienia kandydowała do parlamentu w 1992 roku . Kiedy ustąpiła, po ponad dwudziestoletniej służbie, przyznała:
- Miałam ogromne szczęście. Ale muszę być szczera, nie tęsknię za samym Parlamentem. To znaczy, widziałam ego wędrujące po tych korytarzach, które nie byłyby tolerowane przez 30 sekund w profesjonalnym teatrze - wspominała Glenda Jackson.
Źródło: BBC.com
