Nastolatka przez 4 lata była w śpiączce. "Byłam jak duch żyjący w skorupie ludzkiej istoty"

Victoria Arlen była uwięziona w niewładnym ciele

Victoria Arlen urodziła się w 1995 roku jako jedno z trojaczków. Sielankowe dzieciństwo dziewczyny zostało brutalnie przerwane, gdy ciało niespodziewanie zaczęło odmawiać jej posłuszeństwa. Stopniowo pojawiały się grypa, następnie paraliż, a w konsekwencji poważne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego.

To sprawiło, że dziewczynka zapadła w śpiączkę. Spędziła w niej aż cztery lata, nie mając żadnej władzy nad swoim ciałem. Lekarze nie dawali jej żadnych szans, bo nie wiedzieli, że cały czas dysponuje pełną świadomością.

- Rodzice we mnie wierzyli. Jeden z pokojów w naszym domu w New Hampshire przerobili na salę szpitalną i się mną opiekowali. Moi trzej bracia – urodziłam się jako trojaczka i mam starszego brata – mówili do mnie i opowiadali mi o wszystkim, co dzieje się poza moim pokojem. Zachęcali mnie, abym walczyła i była silna. Nie wiedzieli, że ich słyszę, ale słyszałam – relacjonowała Victoria Arlen.

Victoria Arlen walczyła o siebie

Koszmar nastolatki skończył się w 2009 roku. Wówczas popatrzyła mamie w oczy. Ten przełomowy moment rozbudził nadzieję na to, że sytuacja wcale nie musi być tak beznadziejna, jak deklarowali medycy.

- Jeśli mnie słyszysz, możesz mrugnąć, czy możesz dwa razy mrugnąć? - spytała matka. Dziewczyna spełniła jej prośbę, co skutkowało okrzykiem zaskoczonej rodzicielki: "O mój Boże, ona tam jest".

Victoria Arlen dzięki swoim nieustannym staraniom sukcesywnie zwiększała aktywność fizyczną, bo psychiczna cały czas była znakomita. Najpierw ruszyła palcem, potem całą dłonią, próbując mówić pojedyncze słowa. Finalnie zdołała mówić pełnymi zdaniami.

- Byłam jak duch żyjący w tej skorupie ludzkiej istoty. Światła zgasły dla mnie w sierpniu 2006 r., a potem był styczeń 2009 r. Wtedy nagle przekonałam się, że mówię i myślę, zdając sobie sprawę, że nie mogę ruszać oczami i nie mogę ruszać głową, i nikt nie reaguje na mnie, nikt mnie nie słyszy – wyjaśniła.

Victoria Arlem pokonała paraliż nóg

Lekarze tym razem również nie mieli dobrych wieści. Chociaż dziewczynie samej udało się powrócić do częściowej sprawności, nie widzieli żadnych nadziei na to, że zacznie poruszać nogami. Victoria Arlen, zamiast pogodzić się z niepełnosprawnością, znów udowodniła, że wiele zależało tylko od niej.

- Optymizm to wiara, która prowadzi do osiągnięcia celu. Nic nie można zrobić bez nadziei i spokoju – wierzyła, ale nie były to tylko puste deklaracje. Dzięki determinacji udało jej się przywrócić siłę w nogach.

Dużą rolę odegrały wizyty na basenie, w którym powróciła do dawnej sprawności. Z wodą miała dużo wspólnego również później. W 2012 roku pojechała na Igrzyska Paraolimpijskie, na których zdobyła trzy srebrne i jeden złoty medal.

- Nie osiągnęłam tego sama. Jestem wdzięczna wszystkim za okazaną mi do dziś pomoc. Codziennie czuje się coraz bardziej komfortowo w mojej nowej rzeczywistości. Sądziłam, że zrobienie tych kilku kroków 3 marca, to moja linia mety. A tak naprawdę to był dopiero początek – opowiedziała.

Victoria Arlen jest aktualnie prezenterką telewizyjną w stacji ESPN. Jej historia znana jest na całym świecie. To świadectwo dla wszystkich, których bliscy znajdują się w podobnej sytuacji, jak ona przed laty. Nadzieja, ale przede wszystkim determinacja i wytrwałość to cechy, za które można ją podziwiać.

Artykuły polecane przez Goniec.pl:

• Ewa Błaszczyk przekazała zaskakujące wieści o stanie zdrowia córki. Nawet lekarze są zdziwieni

• Ewa Błaszczyk przekazała rewelacyjne wieści ze swojej kliniki. Spełniła wielkie marzenie

• Ewa Błaszczyk obchodzi 67. urodziny. W "Dzień Dobry TVN" czekała na nią zaskakująca niespodzianka

Zachęcamy do wsparcia zbiórki, której celem jest zakup 30 kamizelek kuloodpornych dla ukraińskich żołnierzy walczących na froncie. Każda wpłata ma fundamentalne znaczenie! Taka kamizelka bardzo często ratuje życie: nic nie zastąpi kamizelki, jeśli chodzi o skuteczną ochronę krytycznie ważnego obszaru, m.in. serca i płuc. 

Jeśli masz kamizelkę, postrzał może skończyć się tylko dużym siniakiem. Brak kamizelki w przypadku trafienia oznaczać może śmierć lub w najlepszym razie ciężką ranę, która angażuje wiele osób i duże pieniądze podczas ewakuacji, leczenia i rehabilitacji, bez gwarancji powrotu do pełnego zdrowia. Pomóżmy razem ocalić życie ukraińskich żołnierzy!